Oxalis stricta, (Oxalis tuberosa)

is een plant uit de klaverzuringfamilie (Oxalidaceae).

Het is een overblijvende, bossige, tot 30 cm hoge, kruidachtige plant. De plant produceert zes tot acht knollen met een witte, gele of rossige kleur. Het oppervlak van de knollen is onregelmatig gevormd.

De bladeren zijn afwisselend geplaatst, handvormig geveerd en lang gesteeld. De bladeren hebben vaak een violette kleur en een zachte beharing. De bloemen groeien solitair of in kleine groepen. De kroonbladeren zijn vrijstaand en lichtgeel gekleurd. De vruchten zijn doosvruchten met meerdere kleine zaden.

De knollen hebben een zoetige smaak, maar afhankelijk van het gehalte aan oxaalzuur een licht bittere smaak. De bittere smaak kan verdwijnen door de knollen meerdere dagen in de zon te leggen, waardoor het oxaalzuur wordt omgezet. De knollen worden gekookt, gebakken, gefrituurd, zoetzuur ingelegd of rauw met suiker gegeten. De bladeren en de jonge stengels kunnen worden gekookt of rauw aan salades worden toegevoegd.

Oca wordt doorgaans verwerkt in verse salades, maar ook gekookt zijn ze overheerlijk.

Inleggen in zoetzuur of frituren is ook mogelijk. In Zuid-Amerika wordt het in stamppotten en soepen gebruikt. . Oca is geschikt voor een zogenaamde Peruaanse barbecue. Men legt kolen in een gat in de grond en stookt ze aan. Daarna worden de Oca’s, gewikkeld in aluminium, tussen de kolen gelegd. De Oca is meer dan zesduizend jaar geleden gedomesticeerd in de Andes in Ecuador en Peru. De plant groeit op hoogtes tot 4000 m. De Oca wordt geteeld in de bergen van Midden- en Zuid-Amerika en in Nieuw-Zeeland.